Festiwale, wydarzenia i pokazy tanga w Buenos Aires 6 marca 2015 Gdzie odbywa się największy festiwal tanga? Oczywiście w Buenos Aires. Festiwali, festiwalików i pokazów jest mnóstwo – ich też trzeba szukać. Ale w drugiej połowie sierpnia Buenos zamienia się tylko i wyłącznie w stolicę tanga. I to piszemy bez nadmiernej przesady.
Tango performance by Miguel Angel Zotto and Daiana Guspero 1/4 at Antwerpen Tango Festival 2017 on music "A mis viejos (live)" by Hyperion Ensemble, 2008?[Re
Kluczowa różnica: Tango i Salsa to dwie formy tańca. " Tango" to rodzaj tańca południowoamerykańskiego. Jest tańczony bardzo blisko miejsca, w którym para musi się przytulić. Z drugiej strony " Salsa" to kategoria stylizowanego kubańskiego tańca rytmicznego z elementami muzyki rockowej i soulowej. W tej pary tanecznej nie obejmują, zamiast tego posiadają jedną lub obie ręce. Istnieją dwa rodzaje "tango" - Tango Balowe i Tango Argentyńskie, które nazywa się po prostu "Tango". Tutaj koncentrujemy się szczególnie na "Tango". Tango to taniec, który ma wpływ na kulturę europejską i amerykańską. Istnieje wiele form tańców tango, które wciąż istnieją. To bardzo poważny taniec, który wyraża więcej o swoim smutku. To bardzo bliski taniec, w którym para obejmuje się tak blisko i chodzi tak sprawnie i przyjemnie. To w zasadzie "chodzący uścisk".Różne style Tango to:Tango lisoTango ArgentinoTango camacupense (Angola)Tango CanyenguePokaż Tango (znany również jako fantazja)Tango Orientalne tango UrugwajskieSalon TangoTango milonguero (Tango apilado)Tango Nuevo (nowe tango)Sala balowa tangoNatomiast salsa jest formą taneczną, która wywodzi się od tańca kubańskiego i tańca afro-kubańskiego, zwykle kojarzonego ze stylem salsy. Salsa ma wzór sześciu kroków tańczonych w ośmiu kategoriach muzyki. Taniec ma wiele ruchów i trzeba mieć prawidłową postawę i elastyczność. Ramiona odgrywają najważniejszą rolę w Salsie; ponieważ zezwala lub przekazuje następcy ruch w pozycji otwartej lub zamkniętej. Salsa może być wykonana jako partner lub można wykonać salsy to raczej taniec międzynarodowy, który wciąż widzi się w miastach metropolitalnych i na całym świecie. Częściej odbywa się w nocnych klubach, restauracjach, kasynach i salsa to popularna muzyka; ma różne style dla różnych miejsc:Colombian / Cali Style: Kolumbijska Salsa, znana również jako Cali-Style, powstała w kolumbijskim mieście Cali. Zasadnicze elementy stylu Salsy w stylu Cali były bardzo silnie uzależnione od tańców do karaibskich rytmów, które przewidywały salsę, taką jak Pachanga i Boogaloo. Podstawową cechą tego stylu jest to, że jest to gra nóg i ma szybkie i zakończone ruchy. Ich praca nóg jest skomplikowana, pomaga kilku tancerzom z Kolumbijskiego stylu wygrywać ważne mistrzostwa Miami-Style: Ludzie Miami są znani jako tancerki "Flash Mob", ale są także niesamowitymi tancerzami Salsy. Został on zainicjowany przez kubańskich imigrantów na Florydę, nazywany również stylem LA. Miami-Style Casino to taniec, w którym tancerka przełamuje etap On1, co jest pierwszym krokiem, a czasem brakuje 4 liczb zamiast pełnej liczby "8".Styl kasyna kubańskiego: Biały Kubańczycy w połowie XX wieku wywodzili się z tego stylu. Ten styl jest również znany jako "Kasyno". Kasyno było dość popularne w ramach spotkań towarzyskich i kulturalnych. To było głównie popularne wśród Białych Kubańczyków, którym było Los Angeles : styl LA jest tańczony na 1, w gnieździe, z pewną łatwością i możliwością dostosowania się do niego. Ma silny wpływ na styl taneczny Mambo, Swing, Argentine Tango i Latin Ballroom. Styl LA kładzie duży nacisk na zmysłowość, teatralność, aerobik i muzykalność. Dźwigi, akrobacje i prace lotnicze dzisiejszych spektakli salsowych wywodzą się głównie z form LA Style, pochodzących z łacińskich wind Ballroom and York Style: Jest podobny do Casino Style, czyli stylu LA, jednak styl NY jest tańczony na drugim rytmie (On2), a obserwujący robi krok naprzód na pierwszym etapie muzyki, a nie na kontrolerze. Specjalnością tego tańca jest to, że wszystkie oddzielają się od miejsc i tańczą solo, co wygląda bardzo imponująco i ma unikalną być bardzo wybrednym w stosunku do tkaniny. W obu formach najlepszą tkaniną jest Nylon. Nawet jeśli zmokniesz, nikt nie będzie w stanie rozpoznać twojego potu, a punktem dodatnim jest to, że po kilku minutach wyschniesz. Powinien być odpowiedni wybór topu, który nie powinien się otwierać podczas występu. Powinieneś nosić zamek błyskawiczny lub ciągnąć go na wierzchu, z biodrowym dopasowaniem i dopasowanym krojem i nie powinien on być pełnymi rękawami. Nie jest konieczne, aby była ciasna od bioder, ponieważ jest to taniec płynący, więc lekkie zużycie jest bardziej pożądane, zależy to od utworu. Upewnij się, że but jest wystarczająco ciasny, aby pozostać na miejscu podczas szybkich ruchów salsy. Kobiety powinny nosić obcas o średniej wysokości lub niżej, aby bezpiecznie wykonywać i salsa są odmienną i przeciwną formą tańców, nawet wtedy ludzie porównują ją ze sobą za pomocą ruchów, elastyczności, zliczeń lub uderzeń. Ludzie przewidują, że tango jest łatwiejsze niż salsa, ale w rzeczywistości tanga jest bardzo trudne. Wymaga wielu podstawowych technik i należy pamiętać wszystkie liczby. Jest to bardzo ważne, ale nie niemożliwe do nauczenia się. W dzisiejszych czasach tancerze częściej adaptują "Salsę" niż jakakolwiek inna forma tańca typu "Tango". Zalecane Podobne Artykuły Różnica między wolnością a wolnością Kluczowa różnica: Wolność można opisać jako prawo do robienia wszystkiego, co się podoba. Wolność jest często opisywana w kontekście wszelkiego rodzaju ograniczeń; oznacza to, że nie są ograniczone żadnym zewnętrznym zobowiązaniem czy presją. Wolność zajmuje się stanem wolności do robienia czegoś, podczas gdy wolność jest stanem bycia wolnym od czegoś. Jednak dzisiaj oba są ró Różnica między rumem a brandy Kluczowa różnica: Rum to destylowane napoje alkoholowe wytwarzane z produktów ubocznych z trzciny cukrowej, takich jak melasa lub soki z trzciny cukrowej. Podobnie jak większość napojów alkoholowych, rumy muszą przejść proces destylacji, fermentacji i starzenia. Brandy, skrót od brandywine, to napój spirytusowy destylowany z wina, winogron i innych soków owocowych. Słowo " Różnica między DSP a mikroprocesorem Kluczowa różnica: mikroprocesor obejmuje funkcje jednostki centralnej komputera (CPU) na jednym lub kilku układach scalonych (IC). Celem mikroprocesora jest akceptowanie danych cyfrowych jako danych wejściowych, przetwarzanie ich zgodnie z instrukcjami, a następnie dostarczanie danych wyjściowych. Nato Różnica między kaloriami i tłuszczem Kluczowa różnica: kalorie to metryczna jednostka energii przed SI. Tłuszcze są estrami kwasów tłuszczowych w glicerolu i stanowią główne magazyny energii zwierząt. W obsesyjnym świecie fitness słowa i kalorie są stale słyszalne. Wiele osób próbuje schudnąć, kontrolując ich spożycie kalorii. Kalorie i tłuszcz Różnica między iPadem Mini a Galaxy Note Kluczowa różnica: iPad Mini to elegancki, cieńszy iPad 2. iPad Mini jest wyposażony w 7, 9-calowy podświetlany diodami LED ekran dotykowy z ekranem dotykowym IPS pokryty odpornym na odciski palca oleofobowym materiałem. Galaxy Note to komputer typu tablet zaprojektowany i wyprodukowany przez firmę Samsung. Posia Różnica między mandoliną a ukulele Kluczowa różnica: Mandolina i Ukulele to dwa różne instrumenty smyczkowe. Główną różnicą między nimi jest to, że ukulele mają cztery struny, podczas gdy mandoliny zwykle mają osiem strun, a więc osiem kołków dostrajania. Mandolina i Ukulele to dwa różne instrumenty smyczkowe, które na pierwszy rzut oka mogą wyglądać bardzo podobnie. Istnieje jednak wiele Różnica między cukrem granulowanym a cukrem pudrem Kluczowa różnica: Cukier jest ogólną nazwą substancji o smaku słodkim. Sacharoza, cukier stołowy, jest ekstrahowana głównie z trzciny cukrowej lub buraka cukrowego. Cukier stał się popularnym środkiem słodzącym w XVIII wieku. Najczęściej stosowanym cukrem jest cukier granulowany. Jest to cukier, którego używamy codziennie, a także w większości receptur. Lukier cukier jest Różnica między lewą i prawą polityką Kluczowa różnica: lewo i prawo Polityka określa dwa różne spojrzenia na politykę w oparciu o zupełnie inne ideologie. Lewica popiera silny rząd w celu kontrolowania gospodarki i zapewnienia znacznej równości. Z drugiej strony, prawica wspiera zasadę podmiotu, który jest wystarczająco zdolny pod względem wiedzy i doświadczenia. Nie popiera z Różnica między szczurem a gryzonią Kluczowa różnica: Szczur jest od średniej do dużej gryzoną, ze spiczastym pyskiem, długim smukłym i bezwłosym ogonem oraz zręcznymi przednimi łapami. Gryzonie to ssaki należące do zakonu Rodentia w ramach klasy Mammalia. Terminy szczur i gryzoń często są mylące dla wielu ludzi, ponieważ istnieje wiele podobieństw między szczurem a gryzoniem. To dlatego, że sz Wybór Redakcji Różnica między powyżej i powyżej Kluczowa różnica : powyżej jest zdefiniowany jako przyimek wskazujący wysokość, na górze lub wyżej. Górę definiuje się jako propozycję wskazującą ruch od niższego położenia do wyższego położenia. W górę jest przyimek, używany do wskazywania wyższego poziomu pozycji w lub na. Często określa się go jako przysłówek oznaczający gotowość do działania, intensywność, zakończenie działania, miejsce, o którym mowa, powyżej horyzontu, wyższą cenę, itp. "W górę" jest używane w sensie
Music and rhythms: Argentine Tango is typically danced to fast-paced and complex music with syncopated rhythms, while American Tango is typically danced to slower, more melodic music. Steps and movements: Argentine Tango uses small, precise steps to create intricate patterns on the dance floor, while American Tango uses larger steps and tends
Autor: Szymon Ferfecki Często w moich rozmowach z osobami, które nie tańczą tanga lub dopiero zaczynają swoją taneczną przygodę, pojawia się zdziwienie jak opowiadam czym tak naprawdę jest tango. Wynika to z faktu, że wciąż w społeczeństwie zakorzenione są pewne mity związane z tym wspaniałym tańcem. Najwyższa więc pora się z nimi rozprawić. Oczywiście lista nie jest pełna i z czasem będę ją uzupełniał o kolejne pozycje. Zapraszam do lektury i dyskusji :) Mit 1: Tango prezentowane w telewizji to prawdziwe tango argentyńskie. Tango prezentowane w telewizji (np. w „Tańcu z gwiazdami”) to najczęściej tango towarzyskie (turniejowe). Charakteryzuje się ono szeroką, sztywną ramą, gwałtownymi ruchami głowy i szybkimi zmianami kierunku. Jest ono tańczone dla widza/jurora (oraz dla nagrody), co sprawia, że emocje są skierowane na zewnątrz, gdyż podlegają one ocenie. Natomiast w prawdziwym tangu argentyńskim para tańczy przede wszystkim dla siebie. Zamiast tworzyć „twardą ramę” tańczący obejmują się, by być razem ze sobą. Emocje są wtedy wewnątrz pary, a cały zewnętrzny świat ma w tym momencie dla tych dwojga dużo mniejsze znaczenie. Kroki w prawdziwym tangu argentyńskim (w odróżnieniu od tanga towarzyskiego) są improwizowane, co sprawia, iż generalnie nie da się zatańczyć w ten sam sposób dwa razy tego samego utworu (nawet z tą samą partnerką). Poza tym tango argentyńskie jest tańcem „socjalnym” i tańczy się je wieczorami praktycznie na całym świecie (w odróżnieniu od tanga turniejowego, które nie jest tańcem „imprezowym”). Mistrzostwa prawdziwego tanga argentyńskiego także oczywiście się odbywają, ale mają one w kulturze tego tańca charakter dużo bardziej marginalny. . Mit 2: Tango argentyńskie jest tańcem „sztywniaków”. Paradoksalnie tango jest jednym z najmiększych tańców, które tańczone są w parze. To media, takie jak telewizja, która pokazuje przede wszystkim tango towarzyskie (turniejowe), wykreowało stereotyp tanga, jako tańca o sztywnej ramie, w którym partnerzy dosłownie walczą ze sobą przemierzając parkiet. Prawdziwi tangueros zresztą często „wzdrygają” słysząc słowo „rama”, woląc używać w zamian określenia „objęcie”, dużo trafniej oddającego to, co się dzieje w tańcu między partnerami. Objęcie w tangu jest miękkie, komfortowe dla obojga partnerów, a samo prowadzenie powinno odbywać się z użyciem minimalnej ilości sygnałów. Szarpanie i siłowe przestawienie partnerki nie są tutaj mile widziane (!) Sam partner powinien być zarazem delikatny i stanowczy, a partnerka po prostu miękko „wtulić” się w jego ramiona (co też nie znaczy, że ma zupełnie się rozluźnić i pozbawić się możliwości odbierania impulsów prowadzenia). To właśnie dzięki „miękkości” tanga możliwa jest prawdziwa magia płynięcia po parkiecie. . Mit 3: Tango jest dużo mniej popularne niż salsa, bachata czy kizomba, więc nie ma go gdzie tańczyć. Faktycznie, wydaje się, że osób tańczących tango (przynajmniej w Warszawie) jest mniej niż entuzjastów innych popularnych tańców, takich jak, np. salsa lub bachata. Jednakże wyjątkowy charakter tego tańca sprawia, że milong (czyli imprez tangowych) jest naprawdę wiele. W większych miastach można tańczyć praktycznie codziennie (jestem wstanie się założyć, że miłośnicy salsy lub kizomby nie mają aż tak dobrze). W Warszawie obecnie odbywa się ok. 10 regularnych milong w tygodniu, co oznacza, iż można tańczyć każdego dnia. Zresztą za granicą jest podobnie. Dlatego jak jedziecie np. w delegację pamiętajcie o tym, by zabrać ze sobą buty do tanga, gdyż szansa na to, iż traficie wieczorem na milongę jest całkiem spora. Sam zresztą jako założyciel fanpage tangowego na Facebooku regularnie dostaję zapytania od gości przyjeżdżających z zagranicy, gdzie danego dnia można zatańczyć tango w stolicy. Skąd ten fenomen tak dużej dostępności imprez tangowych? Może stąd, że milongi są nie są zwykłymi imprezami tanecznymi, ale także miejscem spotkań z przyjaciółmi, na których można porozmawiać nie tylko o tańcu. . Mit 4: Tango jest niepraktyczne, gdyż nie można go wykorzystać na zwykłych imprezach. Na początek warto tutaj powiedzieć, że tango można zatańczyć praktycznie do każdej muzyki. Zresztą organizowane są milongi (imprezy tangowe), na których DJe puszczają tzw. „alternatywy”, czyli kawałki, które nie są tangami. Taki styl grania nie jest normą w środowisku tangowym (preferowane jest jednak granie i tańczenie do klasycznych tang), ale takie „alternatywne” imprezy mają również swoich fanów. Dodatkowo mówi się, że „jeżeli nauczysz się tańczyć tango, to będziesz mógł zatańczyć wszystko”. I jest to szczera prawda. W tangu mężczyzna uczy się przede wszystkim prowadzenia, a kobieta podążania. Dzięki temu tancerze tanga są bardzo uniwersalni i łatwo uczą się innych styli tanecznych. Poza tym bez trudu przychodzi im tańczyć na zwykłych imprezach tanecznych (wliczając to np. wesela) nawet z osobami, które wyłącznie od święta wychodzą na parkiet. A na koniec dodam jeszcze, że improwizowany charakter tego tańca sprawia, że tango jest tańcem niesamowicie uniwersalnym pod każdym względem, dlatego adepci tego tańca mają dużą pewność siebie, niezależnie od tego jaka muzyka leci właśnie z głośników. . Mit 5a: Powyżej pewnego wieku nie można nauczyć się tańczyć tanga. Mit 5b: Tango jest tańcem wyłącznie dla starszych osób, dlatego zacznę je tańczyć, gdy skończę X lat (w miejsce X należy wstawić dowolną liczbę). Zaletą tanga jest to, że można zacząć jego naukę praktycznie w każdym wieku. Jasne, że im później się zacznie, tym trudniej przychodzi nauka pewnych figur. Ale zaletą tego tańca jest to, że każdy bierze z niego tyle, ile chce lub potrzebuje. Najważniejsze w tangu jest „zwykłe” chodzenie i kontakt między partnerami, dlatego na jego naukę nigdy nie jest za późno. Poza tym lekcje tanga w wielu miejscach na świecie są wykorzystywane jako narzędzie terapeutyczne dla osób starszych (w tym jako terapia dla chorych z Parkinsonem i demencją). Młodszym tango na pewno doda pewności siebie oraz pozwoli na przełamanie problemów z bliskością. Nie ważne więc, czy masz 15, 20, 30, 50 lat czy 60 lat – jeżeli chcesz poznać ten wspaniały taniec oraz nowych, ciekawych ludzi – po prostu przyjdź na milongę lub zapisz się na lekcje. . Mit 6: Tango wymaga bardzo dużych nakładów finansowych żeby dobrze tańczyć. Oczywiście jak to w życiu – nic nie jest za darmo i lekcje kosztują. Jednakże tango jest tańcem bardzo „socjalnym” i można bez problemu szlifować umiejętności na milongach (imprezach tangowych) oraz przede wszystkim na praktikach, czyli spotkaniach tanecznych, na których można poćwiczyć taniec pod okiem instruktora lub bardziej doświadczonych kolegów i koleżanek. Praktiki najczęściej są darmowe lub za symboliczną opłatą. Zatem, jeżeli ktoś naprawdę chce się nauczyć tańczyć (tanim kosztem) – znajdzie na to sposób. . Mit 7: Lepiej zacząć się uczyć tańczyć zaczynając od prostszego tańca, jakim jest np. salsa, a dopiero później przerzucić się na tango. Kolejność nauki tańców nie ma moim zdaniem znaczenia. Wszystko zależy od Waszych preferencji, chociaż częściej osobiście obserwuję „przejścia” tancerzy z salsy na tango niż na odwrót. Generalnie chyba już tak jest, że jak już się raz wejdzie w tango, to już się przy nim zostaje do końca życia. . Mit 8: Można zostać mistrzem tanga jak się długo i intensywnie ćwiczy. W tangu jak w każdej innej aktywności są osoby bardziej i mniej utalentowane. Mistrzami stają się nieliczni, ale praktycznie każdy z nas ma szansę wejść na taki poziom, na którym taniec stanie się przyjemnością i który pozwoli na „płynięcie po parkiecie” oraz pełną improwizację. . Mit 9: Kobieta może tańczyć tango bardzo dobrze po pół roku, a mężczyzna po roku lub półtora. Oczywiście zdarzają się „mega zdolne” wyjątki, ale generalnie tango, by poczuć się w nim naprawdę komfortowo, wymaga dłuższego treningu. O ile jeszcze partnerka jest w stanie zacząć w miarę dobrze podążać po 2 latach (zakładając w miarę intensywny taneczny „trening”), to facet musi poświęcić na tango minimum 3-5 lat, by czuć się naprawdę pewnie na parkiecie, co też nie oznacza, że będzie po tym czasie wymiatał. Ale uwaga: mówimy tutaj o naprawdę dobrym tańczeniu. Sama „zabawa tangiem” jest możliwa dużo wcześniej i już praktycznie po miesiącu nauki można spokojnie ruszać na podbój parkietu (czyli na imprezy taneczne zwane milongami). Przyjemność z tanga z każdym miesiącem będzie coraz większa. I faktycznie w przypadku kobiet – po ok. roku tańczenia, a w przypadku mężczyzn – po dwóch latach można śmiało powiedzieć, że zna się podstawy tego tańca, co pozwoli nie mieć specjalnych kompleksów podczas milong w różnych zakątkach świata. I jeszcze jedno – tango wciąga aż tak bardzo, że nie zauważycie upływu czasu poświęconego na rozwój tej pasji i nie będziecie żałować żadnej chwili spędzonej na jego naukę. . Mit 10: Technika w tangu nie jest wcale istotna, najważniejsze by dobrze się bawić. Zawsze można wejść na parkiet i „coś tam” próbować, rozbijając się o inne pary, prowadzać figury na siłę lub „wyrywając” sobie nawzajem z partnerem ręce. Prawda jest jednak taka, że bez dobrej techniki przyjemność z tanga będzie minimalna. Zresztą warsztat taneczny docenia się coraz bardziej z upływem lat. Mówi się zresztą, że celem nauki tanga jest maksymalne dobre opanowanie techniki tańca, by w pewnym momencie… o niej zapomnieć :) Bez dobrego warsztatu „płynięcie po parkiecie” jest po prostu niemożliwe. Poza tym wielu tancerzy właśnie po paru latach tańczenia i uczenia się dziesiątek figur wraca do podstaw i odkrywa, że najważniejsze w tangu jest po prostu to by dobrze chodzić i być w stu procentach z partnerem. . Mit 11: Nauczyciel na początku tangowej drogi nie ma znaczenia. Ważne tylko żeby był. Im lepiej się tańczy tango, tym większa płynie z niego przyjemność. Dlatego nauka u dobrego nauczyciela od samego początku pozwoli Ci szybciej zrobić postępy i delektować się przyjemnością z tańca. Znam wielu długoletnich tancerzy tanga, którzy teraz bardzo żałują, że nie zaczynali swojej tanecznej przygody u dobrych nauczycieli. Chyba, że faktycznie chcesz po prostu zobaczyć jak ten taniec wygląda – wtedy wybór ten nie ma większego znaczenia. . Mit 12: Najlepiej od razu chodzić do kilku nauczycieli tanga na raz. Na początek proponuję znaleźć jednego dobrego nauczyciela tanga, który zapozna Cię z elementarzem tanecznego języka. Dopiero jak już będziesz znać dobrze podstawy, warto zacząć chodzić do możliwie dużej liczby innych nauczycieli. Dlaczego? Niby wszyscy uczą tego samego „tanga”, ale każdy nauczyciel ma jednak trochę inne spojrzenie na podstawowe zasady. Różnice nie są duże, ale na początku tanecznej drogi mogą mieć znaczenie i by uniknąć zamieszania warto na początku skoncentrować się na nauce tylko w jednej szkole. Jest to szczególnie ważne, gdy tango jest w ogóle Twoją pierwszą taneczną przygodą. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy czujesz, iż Twój nauczyciel nie uczy dobrze – wtedy jak najszybciej zmień szkołę lub po prostu przejdź się do kilku innych szkół by porównać ich poziom. . I na koniec dwa mity funkcjonujące wśród tych, którzy już troszeczkę tańczą…. Mit 13: Dobre, doświadczone partnerki wcale nie są takie dobre, gdyż nie zawsze podążają za partnerem. Tak to już niestety jest, że dobre partnerki w miarę postępów w nauce tańca zaczynają być coraz bardziej świadome własnej wygody w tańcu i nie chcą robić figur prowadzonych siłowo lub nieprecyzyjnie. Jeżeli partner kiepsko prowadzi, to dobra partnerka po prostu nie podąży za jego „wskazówkami”. Mówiąc krótko – jeżeli widzisz, że dziewczyna bez problemu tańczy z innym partnerem, a w trakcie Twojego prowadzenia robi wyłącznie „ocho” (lub nawet i „ocho” nie wychodzi), to znaczy, że wciąż masz wiele do nadrobienia w swoim tangu. Oczywiście to żaden wstyd, ale trzeba ostro zabrać się do roboty. Wiem niestety o tym bardzo dobrze, gdyż przeżyłem to na własnej skórze. . Mit 14: Dobrzy partnerzy nie mają przyjemności z tańca z dużo słabszymi partnerkami. Tutaj jest trochę inna sytuacja niż w przypadku tańca dużo lepszej partnerki i słabszego partnera. Im lepszy prowadzący, tym mniejsze ma dla niego znacznie poziom partnerki. Nie oznacza to tego, że doświadczeni partnerzy nie lubią tańczyć z partnerkami na ich poziomie, ale jeżeli naprawdę dobrze radzą sobie na parkiecie, to bez problemu znajdą przyjemność z tańczenia z początkującymi. Dobrzy partnerzy potrafią dopasować się do poziomu słabszych partnerek w taki sposób, iż te nawet nie poczują, iż czegoś nie potrafią. I może to zabrzmi trochę niewiarygodnie, ale doświadczony partner zatańczy nawet z dziewczyną, która nigdy nie tańczyła tanga. Jak wielokrotnie wspominałem, podstawą tanga jest przede wszystkim chodzenie, więc jeżeli partner potrafi nieźle przemieszczać się po parkiecie i zaopiekuje się podczas tańca partnerką (w szczególności taką, która po raz pierwszy znalazła się na sali tanecznej) – oboje będą mieć z tego naprawdę dużą frajdę.
Koncert "Najpiękniejsze tańce świata. Tango argentyńskie" - to nasz tegoroczny prezent dla Pań. Opowieść o tym niezwykłym, pełnym pasji tańcu, który z ulicy
Krótka historia tanga Które tango tańczymy? “Tango” jest terminem, którym określa się dwa tańce tak różne od siebie, że pod pewnymi względami trudno znaleźć jakiekolwiek podobieństwo. Czerpią z symboliki i zasad w pewnym sensie przeciwstawnych. Na potrzeby niniejszego tekstu podzielmy tango na trzy, zupełnie niezależne od siebie grupy: Tango argentyńskieTango międzynarodoweShowtangoTango argentyńskie tango argentyńskie (ang.: argentine tango): to właśnie chcesz tańczyć To właśnie tango jest tańczone na milongach, to ono stanowi kanwę unikalnego, popularnego na wszystkich kontynentach środowiska tangueros, to ono jest przedmiotem niniejszego przewodnika. Tango międzynarodowe tango międzynarodowe (ang.: ballroom tango): to nie to tango Taniec opracowany na kanwie tanga argentyńskiego z przeznaczeniem dla pokazów i turniejów. Tańczony na balach tańca towarzyskiego. Jest osadzony w zupełnie innej poetyce niż tango argentyńskie. Zdecydowanie nie gra się go i nie tańczy się go na milongach. (Taniec towarzyski skodyfikowany i zaliczany do kanonu tańców standardowych, nauczany w standardowych szkołach tańca towarzyskiego i oceniany na turniejach tańca towarzyskiego (od 1922 r.). Showtango showtango: tego się nie tańczy na milongach Produkt widowiskowy przeznaczony do oglądania przez szeroką publiczność. (Nazwą showtango określa się nie tyle nawet styl tańca, ile układy choreograficzne przygotowywane z myślą o pokazach, turniejach klasy pop (jak np. “Taniec z gwiazdami”), filmach etc. W różny sposób i w różnym stopniu czerpią one z tanga, innych tańców, pokazów zręczności etc. i ich związek z tangiem bywa różny, czasem wręcz symboliczny. Pokrewne pojęcia, to tango fantasia, tango escenario) Czym tango różni się od innych tańców towarzyskich Tango argentyńskie jest nieskodyfikowanym tańcem improwizowanym. Łatwo zrozumieć jego dość unikalną naturę przyrównując je do języka komunikacji dotykowo-ruchowej w parze. W języku werbalnym – do rozmowy konieczne są najprostsze jego części składowe – słowa, tudzież ogólne reguły tworzenia zdań, umiejętność formułowania klarownych wypowiedzi, reguły porozumiewania się. Uczenie się gotowych zdań lub dłuższych wypowiedzi da co najwyżej deklamację, nigdy zaś pasjonującą rozmowę, bo ta zawsze jest unikalna. Co więcej, zbyt ścisła kodyfikacja gramatyczna staje się gorsetem, który np. wielce utrudnia tworzenie poezji. Podobnie w tangu – taniec w parze traktować należy jako dialog, zawsze unikalny nieplanowalny; jako ciąg propozycji i reakcji. Postrzeganie tanga przez pryzmat figur i ich układów zabija wolność i dialog, stanowiące kwintesencję tanga. Veronica Toumanova, Dlaczego twój nauczyciel tanga bardzo chce, żebyś tańczył(a), a wciąż uczy cię tylko kroków? (tłum. L. Hojnacki). Dostępny: Tyle musisz umieć rozróżnić Początkujący tanguero powinien rozróżniać przede wszystkim kilka różnych tańców tańczonych na milongach. TradycyjneNoweTangowalcNuevoMilongaNeotangoTradycyjne TANGO TRADYCYJNE Metrum 2/4, tempo w granicach ok. 60-75 bpm. Taniec w parach, improwizowany, uformowany przed ponad stu laty w Argentynie i Urugwaju (właściwiej: głównie w Buenos Aires i Montevideo). Ze swojej natury (improwizacja i brak oficjalnej kodyfikacji) ma wiele odmian i styli. Tańczone na wszystkich milongach. Nowe TANGO NOWE, NUEVO, NEOTANGO, ELECTROTANGO ALTERNATIVO (TANIEC) Metrum – jak w p. [1]..[3], tempo w szerokich granicach od ok. 80 bpm. Szerokie spektrum współczesnych reinterpretacji tanga (muzyki lub/i tańca) zasługujące na szersze omówienie. Zwłaszcza pojęcie “nuevo” jest nieostre i przypisuje się mu bardzo różne desygnaty. Jest grane i tańczone w różnym zakresie na różnych milongach, często jako tzw. tanda specjalna. Tangowalc TANGOWALC, TANGO VALS Metrum 3/4, tempo w granicach ok. 170-220 bpm. Trzymiarowy taniec ściśle związany (sposób trzymania i prowadzenia, improwizacja etc.) z tangiem argentyńskim. Jest tańczony na wszystkich milongach. Zwykle jest to co szósta tanda. Tanecznie jest zbliżony do tanga; używa się niemal tych samych środków wyrazu, jednak tańczony jest bardziej płynnie. Unika się kroków i ozdobników, które wymagałyby spowolnienia ruchu. (Dla zupełnie początkujących, którzy niefortunnie znaleźli się na parkiecie podczas walca: traktuj bit każdego taktu (tu: pierwszą miarę) jako krok. Tempo będzie wtedy odpowiadało tangu i możesz spokojnie przespacerować tandę.) Nuevo TANGO NUEVO Tego terminu często używa się zamiennie z neotango (p. niżej), jednak tu posłużymy się jego pierwotnym zakresem znaczenia, co pozwoli nieco uporządkować szeroką i nieusystematyzowaną problematykę. Powstało w Buenos Aires w latach osiemdziesiątych XX w., kiedy po okresie utajenia tanga (patrz Dark Era) pojawiły się zręby nowoczesnej metodyki nauczania tego tańca. Twórcy nowego, stosowanego dziś powszechnie podejścia (Fabian Salas i Gustawo Naveira) opracowali opartą na współczesnym stanie wiedzy metodykę nauczania oraz wprowadzili nowe elementy tańca. Z tego punktu widzenia nauczane dziś i tańczone tango w całości… jest nuevo. Salas i Naveira zapoczątkowali w ten sposób nową falę procesu ewolucji tanga, która trwa do dziś. Milonga MILONGA (TANIEC) Metrum 2/4 (czasem 4/4), tempo w granicach ok. 160-230 bpm. Szybszy od tanga taniec zachowujący wiele jego elementów, jednak w przeciwieństwie do poważnego, dramatycznego tanga jest mniej poważny, żartobliwy. W dzisiejszej formie tańczona na wszystkich milongach. Zwykle jest to co szósta tanda. Tańcząc milongę wykorzystuje się pewne elementy tanga, jednak różnice (sposób prowadzenia, stawiania stóp, chodzenia etc.) są bardzo znaczne i wynikają zarówno z innej proweniencji milongi, jak i ze znacznie szybszego tempa. Zwykle wyróżnia się dwie jego odmiany: milonga lisa (w której tancerze stawiają stopy wraz z każdym bitem muzyki) oraz milonga con traspié, w której tancerze stosują traspiés i conrapassos, tj przenoszą ciężar ciała z jednej nogi na drugą w podwojonym tempie lub wykonują trzy kroki w czasie dwóch bitów. Neotango NEOTANGO Tym mianem określa się często freestyle’owe podejście do tanga. Z argentyńskiego tanga czerpie jego istotę – improwizację oraz stały dialog między prowadzącym i podążającą. Wykorzystuje także wiele traktowanych jako część tworzywa tańca elementów tanga takich jak sposób chodzenia, figury, ozdobniki etc. Wolność kreacji i ekspresji ma wyższy priorytet niż w tangu, zaś tradycyjne reguły – niższy. Objęcie – jak w tangu – jest zmienne, ale użytkowany zakres tej zmienności jest większy. Częściej wykorzystuje się dalekie objęcie i wspólną dynamikę ciał partnerów do kreowania ekspresywnego ruchu (np. śmiałych odmian colgad i volcad). To one już na pierwszy rzut oka odróżniają neotango od tanga tradycyjnego, a także to one tancerzy młodych lub/i mało doświadczonych pociągają często znacznie bardziej niż precyzyjna “zabawa drobiazgami” tak uwodząca zaawansowanych milongueros. Dlatego też neotango jest przez wielu zwolenników tanga tradycyjnego kojarzone z dalekim trzymaniem, wysokimi figurami i zaborczością przestrzenną. Należy jednak podkreślić, że nie stanowią one istoty neotanga, a są jedynie częścią poszerzonej możliwości wyboru środków ekspresji, z których tancerze mogą (lecz nie muszą) korzystać stosownie do temperamentu, nastroju, dostępnej przestrzeni oraz stylu interpretowanej muzyki. Tango nuevo może być tańczone do tradycyjnych tang, do muzyki Astora Piazzolli i podobnych mu twórców, do nowoczesnej muzyki “okołotangowej” (nuevo, neotango, electrotango etc.), a także do muzyki nie będącej tangiem i nie komponowanej z tą myślą. Co to jest milonga? Kiedy zacząć chodzić na milongi? Kiedy zacząć chodzić na milongi? Od razu. To niezwykle ważne. Jeżeli jesteś bardzo początkujący(a), to może nie zawsze będziesz upragnioną zdobyczą dla starych wymiataczy. Znam osobiście nader wiele smutnych przypadków prawdziwych katastrof będących udziałem osób, które zbyt długo uczyły się tańczyć przed swoją pierwszą milongą (w przyszłości umieszczę tu uzasadnienie, na razie uwierz na słowo w swoim własnym interesie – przyp. aut.). Przyjdź na milongę już po pierwszej lekcji (lepiej przed!); wcale nie musisz jeszcze tańczyć: zobacz i poznaj ludzi (to obniży Twoje obawy, bariery, ułatwi przyszły taniec), zobacz jak tańczą, jak się zachowują (praktyczna znajomość reguł pomoże Ci uzyskać większą pewność siebie), przymierz się w myślach do milongi (czy na pewno chcesz z nimi bywać i tańczyć, czy to faktycznie może być Twoje hobby?). Jeżeli w Twojej okolicy jest więcej milong, zwiedź je. Milongi bardzo się różnią… wszystkim. Może warto chodzić na inną? Może warto dojechać dalej na “lepszą” (dla Ciebie)? Zacznij tańczyć jak najwcześniej. Nikt się nie dziwi, jeżeli początkujący jest nieco nieporadny. Zwykle budzi wyrozumiałość i chęć pomocy. I radość, że jest! Każdy z nas kiedyś zaczynał! Znacznie mniej ciepłych uczuć budzi osoba, która od dawna się uczy i nie czyni postępów (a to bez milong prawie pewne). Najmniej ciepłych uczuć budzi osoba o utrwalonych złych nawykach (a to wcześniej lub później zagraża każdemu, kto długo chodzi na kursy, nie tańcząc jednocześnie na milongach lub/i tańcząc głównie z jedną osobą. Tańcz jak najwięcej od początku! Z kim się da. Taniec z inną początkującą osobą (np. koledzy z kursu) może być mniej stresujący niż z “wymiataczami”. Taniec z dobrym tancerzem jest także bardzo ważny. Jeżeli nie działają ogólne zasady (nie proszą Cię, lub nie masz odwagi po prostu zaprosić do tandy), uważam za całkiem sensowny pomysł werbalne poproszenie zaawansowanego tancerza (niezależnie od płci) o tandę połączone z prostym i naturalnym wyjaśnieniem swojego braku zaawansowania (u mnie działa – przyp. aut.). Jeżeli to możliwe, korzystaj na początku z milong dla początkujących, proś o taniec na “praktyce”; jeżeli nie ma takiej możliwości – proś na zwykłej milondze. Lepiej na samym początku, kiedy parkiet jest jeszcze pustawy. Przychodzenie na sam początek milongi jest zresztą prawie obyczajem wśród początkujących. Jak często chodzić na milongi? Jak często chodzić na milongi? Jedna milonga w tygodniu, to raczej minimum. To nie znaczy, że nie da się rzadziej. To znaczy “tylko tyle”, że inaczej nieprędko nauczysz się tańczyć na tyle dobrze, aby taniec był przyjemnością i dla Ciebie, i dla Twoich partnerów (partnerek). Częste milongi tego nie zapewnią, ale rzadkie – wykluczą. Oczywiście milonga milondze nierówna: wiele zależy od tego, czy tańczysz przez kilka godzin bez przerwy, czy też wychodzisz na parkiet do jednej lub paru tand, a także od tego czy tańczysz z jedną osobą (to źle), czy z wieloma (do dobrze). Wreszcie – sporo zależy od tego, z kim tańczysz (nie jest złym pomysłem, jeżeli nie z samymi słabymi i nie z samymi mocnymi tancerzami). Najkrócej mówiąc Najkrócej mówiąc: wieczór (zwykle organizowany regularnie, często co tydzień), podczas którego tańczy się tango argentyńskie oraz (w mniejszych dawkach) pokrewne tańce (takie jak tangowalc, milongę etc.); na milondze gra się w określonym układzie odpowiednio dobraną muzykę, zaś tancerze stosują się do milongowych obyczajów (które opisujemy poniżej) miejsce, o którym mowa powyżej); czasem jest to sala taneczna szkoły tańca, czasem lokal publiczny (np. kawiarnia, restauracja), niektóre, duże milongi odbywają się w salach przeznaczonych tylko do tego celu; ważnym elementem wyposażenia miejsca jest odpowiednia podłoga (równa i dość śliska, optymalnie parkiet). Jak odnaleźć się na milondze, czyli kilka praktycznych porad? UBIÓR BUTY I DODATKI WSZYSCY Strój. Dobór stroju na milongę powinien obejmować jednocześnie aspekty wizualny (w tym schludność, elegancja, tangowy styl i “klimat”), użytkowy (w tym swoboda ruchu, komfort własny i partnera/ki). Postulat jednoczesnego spełnienia obu tych aspektów skłania do odrzucenia strojów w których czujemy się świetnie, ale nie pasują stylistycznie do klimatu tanga (np. za mało eleganckie, zdecydowanie sportowe etc.), w których wyglądamy świetnie, które są bardzo eleganckie, ale nie mają odpowiednich parametrów użytkowych dla nas (np. mało stabilne buty, krępujące ruchy ubrania) lub dla partnerów (np. “czepliwe” ozdoby, twarde elementy, chropowate tkaniny). Różne poziomy akceptowalności dla różnych “poziomów elegancji” zależą od lokalnego środowiska oraz od rangi wydarzenia. Np. T-shirt, dżinsowe spodnie u Pań czy też koszulka z krótkim rękawem u Panów mogą być całkiem naturalne na popołudniowej praktilondze, jednak już na dobrą lokalną milongę wybiorą się tak raczej nowicjusze i zawodowi kontestatorzy stylu, zaś na encuentro milonguero taki typ stroju zostałby uznany za całkiem niestosowny. Zaawansowani tancerze odruchowo identyfikują także stroje wprawdzie eleganckie ale “nietangowe” zarówno z przyczyn stylistycznych jak i użytkowych. Warto podkreślić, że brak formalnej dezaprobaty dla “nietangowego” stroju nie zmienia faktu, iż wielu tancerzy z osobami ubranymi nietangowo tańczy mniej chętnie lub wcale. Tylko nieliczni programowo omijają partnerów/partnerki “niestosownie ubrane”. Znacznie więcej osób traktuje jednak strój potencjalnego partnera/partnerki jako ważny wskaźnik pomocny w szybkim skategoryzowaniu nieznajomej osoby na skali “obserwator – początkujący – wymiatacz” lub/i po prostu dla własnej przyjemności woli tańczyć z osobą, która swoim strojem zdradza dbałość o nastrój, szacunek dla innych uczestników, tangowe obycie oraz afirmację dla społecznych tradycji tanga. Reasumując: nawet jeżeli dla Ciebie strój jest mało istotny, to może on istotnie wpływać na Twoje możliwości wyboru partnerów i “wytańczenia się” na milondze. W dalszej części rozdziałuj skonkretyzujemy owe ogólne zasady w postaci serii konkretnych rad i zaleceń. Okulary: jeżeli nosisz okulary, to albo rozważ użycie soczewek kontaktowych, albo zdejmuj szkła na czas tańca(!). Tak postępują wszyscy doświadczeni tancerze. Okulary przeszkadzają w tańcu obojgu partnerom, czasem bardzo dotkliwie. Nawet jeżeli nie powodują bezpośrednich urazów twarzy, to zbyt często wymuszają na jednym lub obojgu partnerów nienaturalne ułożenie głowy, które obniża komfort tańca, równowagę etc. Zdjęcie okularów do tańca jest także sygnałem niewerbalnym – symbolem skupienia się na tańcu w parze. PANIE BucikiGóraDółDługośćFryzura i okoliceBuciki Buciki: lekkie, dobrze trzymające stopę, o gładkich i śliskich podeszwach (to bardzo ważne, będziesz wykonywać mnóstwo pivotów (obrotów na stopie); nawet jeżeli “dasz radę” na tępej podeszwie to silnie przeciążysz stawy, a szkoda iść na tangową emeryturę po miesiącu). Szpilki wskazane, bo inaczej będziesz stale tańczyła na palcach (ważne: pasek trzymający kostkę). Bez długich nosków. Płaska podeszwa jest możliwa, jednak zalecana tylko jako przejściowa alternatywa na zmianę (wtedy bardzo elastyczna lub dwuczęściowa – naprawdę będziesz tańczyła na palcach). Naturalnie dobre, tangowe buty profesjonalnej firmy są zwykle drogie, jednak czasem naprawdę czynią cuda. Góra Góra: unikaj sztywnych, grubszych, wydatnych, “czepliwych” ozdób z przodu (to co w lustrze wygląda świetnie, czasem jest niebywale zdradliwe w bliskim objęciu. Może uwierać Ciebie lub (częściej) partnera, utrudniać lub uniemożliwiać najprostsze skręty i obroty, może Ci lub/i Twojemu partnerowi odebrać całą radość i swobodę. Uważaj na tył na wysokości ręki partnera (na całej szerokości): zdradliwa ozdoba lubi się zaczepić o zegarek (guzik mankietu, opaskę fit) partnera w najmniej odpowiednim momencie. Szukaj tkanin miłych w dotyku, o odpowiednim poślizgu (z obu stron), zdecydowanie unikaj tkanin chropowatych, pokrytych twardymi elementami (takich jak cekiny, koraliki etc.). Dół Dół: spódnica raczej luźna, głębokie rozcięcia (lepiej więcej niż jedno) są w cenie bo pozwalają na swobodne ruchy nóg. Możesz je połączyć np. z getrami, jeżeli nie chcesz pokazywać nóg. Unikaj wąskich spódnic (dłuższe uniemożliwią pracę nóg bardziej skomplikowaną niż spacer, krótsze w większości nie będą się unosiły znacznie chętniej niż przy normalnym użyciu. Spodnie albo bardzo elastyczne (bliżej legginsów), albo bardzo luźne (ale wtedy lepiej zebrane w kostce). Długość Długość: uważaj z długim dołem. Jak bardzo łatwo zaczepić własnym obcasikiem o rąbek spódnicy, mankiet spodni etc. dowiesz się szybciej niż myślisz. W ramionach wytrawnego tancerza zapewne przetrwasz taki incydent bez upadku, jednak jest to zawsze sytuacja niebe
- Եչидуգе сοщ
- Скուφոሩሊፏ дιпէፌеσуዕ
The main difference between the different types of tango lies in whether the dance is choreographed or improvised. Screen and stage tango is choreographed – there is no leading and no following – and is meant to be viewed by an audience. On the other side, the ‘original’ tango salon from Buenos Aires is improvised and is danced in a
Plan tworzonych grup: Termin startu grupy jest ustalany telefonicznie z zapisanymi kursantami po osiągnięciu minimum 6 zapisanych par. Przez wielu ludzi uważany za taniec kontrowersyjny. Charakteryzujący się improwizacją i bliskością partnerów i wyrażający zazwyczaj zawód miłosny. Początkowo był on wykonywany w podrzędnych lokalach i domach publicznych, mimo to znalazł się na liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości. O jakim tańcu mowa? O Tango, a dokładniej o Tango Argentino. Czym jest Tango Argentino ? Uznawany za tzw. „taniec dla miasta”. Tam głownie się rozwijał. Oprócz tego jest to jeden z pierwszych tańców, w którym mężczyzna i kobieta obejmują się, co łamało pewne schematy. W latach 20. Nastąpił okres tzw. „tangomanii”, co przyczyniło się do zwiększenia świadomości wśród kobiet – zaczęły publicznie palić papierosy, prowadzić samochody czy obcinać włosy. Zatem Tango, jako taniec, często będący kompozycją nieprzemyslanych ruchów, wyrażało emocje na parkiecie i przyczyniało się do burzenia pewnych utartych konwenansów. Jednak, czym charakteryzuje się sam taniec Tango Argentino ? Składa się on z ośmiu kroków i zawiera sekwencję takich elementów, jak: salida, cruzada i resolucion. Cruzada, czyli krzyk, to najistotniejszy element tego tańca, ponieważ umożliwia przejście z systemu równoległego do skrzyżowanego. Tango argentyńskie ma też swoją specyfikę zapraszania do tańca za pomocą kontaktu wzrokowego i ruchu głowy, tzw. cabeco. Tango argentyńskie oparte jest przede wszystkim na improwizacji, tzn. że nawet w ramach tej samej muzyki istnieją różnice w sposobie tańca. Charakterystycznym, i chyba najbardziej znanym ruchem dla Tanga Argentino jest również gwałtowny ruch głowy z jednej strony na drugą. Jeżeli chcesz przekonać się na własnej skórze, jak Twoje zmysły może otulać argentyńskie tango, przyjdź do nas i przekonaj się , że i Ty możesz nauczyć się tego niezwykle zmysłowego tańca. Plan trwających grup: UWAGA WAŻNE! Zajęcia niebieskie to kursy, by w nich uczestniczyć musisz się zapisać. Tylko wtedy będziemy mogli Cię poinformować o terminie startu. Do grup parami potrzebujemy dwa osobne zapisy. Zapisując się zwiększasz szanse, że szybciej zaczniemy! Zajęcia zielone to openy, by w nich uczestniczyć wystarczy, że sprawdzisz czy akurat dzisiejsze nie są odwołane. Każdy moment jest dobry by przyjść na te zajęcia, nie musisz rozpoczynać wraz z pierwszymi zajęciami!
Tango, tańczone początkowo tylko przez mężczyzn i prostytutki (w B.A. na 100 mężczyzn przypadały wówczas 33 kobiety) jest również sztuką uwodzenia i bycia uwodzonym, jest przygodą - romansem, dążeniem do porozumienia i harmonii między kobietą i mężczyzną.
Tango Tango argentyńskie i tango nowoczesne (europejskie), którego uczymy się na kursach tańca towarzyskiego, to dwa różne tańce. Tango zawsze było tańcem intymnym, nie wymagającym dużej przestrzeni. Kiedy jednak znalazło drogę do sal balowych Europy, jego styl nie zgadzał się z europejska ideą tańca balowego, a było to ponad sto lat temu. Autentyczny styl został szybko zmieniony. Piękno charakteru prawdziwego tanga zostało zastąpione szybszym, pulsacyjnym rytmem. Tango zostało włączone do konkursów tanecznych i powstał nowy trend, który nakazał tancerzom poruszać się wokół parkietu seria sztucznych marszów staccato, z przejściami sygnalizowanymi rodzajem zaraźliwych skurczów szyi, które wzbudzają sporo śmiechu w Argentynie. Narodziny tanga Tango pojawiło się w Argentynie w latach osiemdziesiątych XIX wieku. Historycy spierają się, co do źródeł jego pochodzenia i do dziś nie przedstawiono spójnej historii powstania tego tańca. Najczęściej powtarzana teoria widzi w tangu syntezę elementów z wielu źródeł, takich jak candombe - granego na bębnach przez niewolników sprowadzonych z Afryki, czy milonga* - ludowej muzyki z pampasów, która zawierała zarówno elementy muzyki Indian, jak i kolonialistów hiszpańskich. Tango powstawało na przedmieściach, w biednych dzielnicach, w barach i domach publicznych (hiszp. prostbulos) jako muzyka miejskiej biedoty, co przywodzi na myśl muzykę rap lat dziewięćdziesiątych XX stulecia. Dziś dziwne wydaje się, ze pierwotnie tańczono tango na ulicach tylko w męskim gronie, a za nieobyczajne uważano, by tańczyła je kobieta z wyższych sfer. W swych początkach tango było zwierciadłem społeczności zamieszkujących przedmieścia Argentyny tyglem, w którym wymieszały się pasja, odwaga i wszechogarniająca zmysłowość. Mówiło się, ze Argentyńczycy oddychają w rytmie tanga, i to stwierdzenie najlepiej oddaje role, jaka tango odgrywało i wciąż odgrywa w kulturze tego kraju. Czas, miejsce narodzin i rozwój tańca o tak narzucającej się zmysłowości i nie ukrywanej seksualności, a nawet wulgarności - to nie przypadek. Buenos Aires było wówczas "stacja docelowa" wielkiej fali emigracyjnej z Europy. Jeszcze przed pierwsza wojna światową liczyło to miasto milion mieszkańców, a ponad polowe z nich stanowili obcokrajowcy. Byli to przeważnie mężczyźni, zatrudnieni w wielkich rzeźniach, garbarniach, magazynach, chłodniach i gazowniach. Potrzebne były kobiety. Nie wielkie, francuskie damy, lecz "towar masowy". Ich sprowadzaniem zajęła się pewna rzutka mniejszość, zamieszkująca w Buenos Aires, która w latach 1870-1930 uprawiała handel żywym towarem na skale międzynarodową. Taniec potępiony Początkowo tango było gra symbolizującą wzajemne relacje miedzy alfonsami a ich "podopiecznymi", do czego zresztą nawiązywały tytuły pierwszych utworów oraz choreografia. To w dużym stopniu tłumaczy te typowa drapieżność i aurę machismo, którymi nacechowany jest ów taniec. Wpływ na ewolucje tanga i jego ugładzenie miały wydarzenia społeczno-polityczne. Rozpowszechniło się ono wśród klas wyższych wraz z przyznaniem prawa głosu wszystkim obywatelom (w Argentynie nastąpiło to w 1912 roku), co poprawiło pozycje społeczną kobiet i doprowadziło do zmniejszenia różnic klasowych. I tak rozpoczęła się zadziwiająca kariera tańca, który z domów publicznych trafił na salony. W początkach XX wieku fala tanga rozlała się po świecie drogą dość szczególną ulic i portowych domów publicznych "pożeglowało" do innych portów. Do Europy dostało się najprawdopodobniej przez Marsylie, a najbardziej spektakularnym momentem kulminacyjnym w tej europejskiej wędrówce był 1 stycznia 1914 roku, gdy arcybiskup Paryża zagroził ekskomunika potencjalnym tancerzom. Nie przeszkodziło to jednak tangu w zdobyciu popularności, która z czasem uczyniła je, obok fokstrota, symbolem lat trzydziestych i czterdziestych. Carlos Gardel Za największego spośród tych, którzy kiedykolwiek śpiewali tango i za jednego z największych kompozytorów tego gatunku muzycznego Argentyńczycy uważają Carlosa Gardela. To on uznawany jest za twórcę tanga argentyńskiego, bo to dopiero on wyprowadził je z nizin społecznych, uczynił bardziej "przyzwoitym" i strawniejszym dla "wyższych sfer". Nastąpiło to w latach dwudziestych, a szczególnie w trzydziestych, kiedy Gardel wyruszył do Europy i podbił Paryż. Niestety, wkrótce po sukcesach odniesionych w Europie stracił życie w katastrofie lotniczej nad Kolumbia. Płyty z jego nagraniami rozchodziły się w ogromnych nakładach, a i dziś cieszą się niemałym powodzeniem. Wtedy, w tragicznym 1935 roku, odprowadziło Gardela na cmentarz Chacarita w Buenos Aires tysiące wielbicieli. Dziś pod jego grobowcem leżą zawsze świeże kwiaty. Tu wznosi się tez jego posag naturalnej wielkości: uśmiech utrwalony w grynszpanie, ręka podniesiona lekko jak przy śpiewaniu, w której dwa wyciągnięte palce proszą o papierosa. I rzeczywiście - nawet w deszczowe dni żarzy się miedzy nimi jakiś "Parisienne" lub "Extra". Wieść niesie, ze, kto włoży zapalonego papierosa miedzy te palce, temu spełni się życzenie. Tango rozkwita... W pierwszym, powojennym dziesięcioleciu magia tanga trwała przede wszystkim na obrzeżach rozrastającego się nadal Buenos Aires, gdzie wiele jeszcze wybrukowanych ulic rozpływało się w stepie. Juan Peron kazał wybetonować wiele prostokątnych placyków wielkości boiska do gry w koszykówkę, aby napływający robotnicy przemysłowi mieli możność uprawiania sportu i różnego rodzaju gier. Na tych betonowych placykach, zalanych w gorące letnie noce jaskrawym światłem, kołysały się w rytmie tanga objęte zmysłowo pary. ... odchodzi... Skończyło się to w 1955 roku, gdy zbombardowano Buenos Aires. Nad La Plata nastała nowa epoka. Królował w niej Bill Haley i Rock'n'Roll, a potem zaczęły się kurczyć obszary marzeń, otoczone brutalnością politycznej rzeczywistości. Pod rządami generałów także tangu musiało zabraknąć powietrza. Czarna karta w historii rozwoju tego gatunku muzycznego jest okres od lat pięćdziesiątych do osiemdziesiątych XX wieku, kiedy to Argentyna rządzona była przez dyktatury wojskowe, a zgromadzenia publiczne jakiegokolwiek rodzaju były zakazane. Ciągłość rozwoju tanga została przerwana, a wielu artystów wyemigrowało bądź zaprzestało występów. ... i powraca Od lat osiemdziesiątych zeszłego wieku tango przeżywa swój renesans. Za sprawa wielkich spektakli jak "Forever Tango" czy filmów takich jak "Tango" Carlosa Saury taniec ten znowu zauroczył tysiące. W Europie, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, nawet w Australii, RPA i w Hong Kongu powstały kluby zrzeszające miłośników tego tańca i stylu. Spotykają się regularnie, organizują kursy, warsztaty i pokazy. W Polsce taka właśnie działalnością zajmuje się Akademia Tanga Argentyńskiego w Warszawie. Astor Piazzolla Astor Piazzolla (1921-1992) jest jednym z najważniejszych kompozytorów tworzących tanga po II wojnie światowej. Urodził się w Argentynie, wychował w Nowym Jorku, gdzie zdobywał wiedze na temat jazzu i muzyki klasycznej. Wrócił do Argentyny i jako bandoneonista grał w zespole Anibala Troilo. Równocześnie studiował u znanego argentyńskiego kompozytora Alberto Ginastery, któremu przedstawił go mieszkający wówczas w Buenos Aires Artur Rubinstein. Kontynuacja studiów kompozytorskich był pobyt w Paryżu i studia u francuskiej kompozytorki i dyrygentki Nadii Boulanger. Po powrocie z Paryża Piazzolla założył Quintetto Nuevo - zespól, który otwiera nowy rozdział w historii tanga - tango nuevo. Prezentował on nowa formę łączącą tradycje z nowoczesnymi technikami kompozytorskimi, wykorzystującymi pomysły takich sław, jak Maurice Ravel, Olivier Messiaen, Arnold Schnberg, Bla Bartók i Igor Strawinski. Piazzolla dzięki innowacjom, które wprowadzał, wzbogacając język tanga, naraził się tradycjonalistom postrzegającym tango jedynie przez pryzmat jego wartości taneczno-użytkowych. Tango Piazzolli pomimo swej odmienności wciąż oddaje czar dawnych czasów, kiedy było tańczone w zadymionych prostbulos przez ludzi z argentyńskich przedmieść z cygarem w kącikach ust, którzy nadali tangu ekspresje i niepowtarzalny styl. * słowo milonga ma dwa znaczenia: 1. miejsce gdzie się gra i tańczy tango, stad "milonguero" i "milonguera" to mężczyzna i kobieta tańczący tango 2. jeden z rodzajów muzyki tanga charakteryzujący się szybkim rytmem, wesołym nastrojem utworu oraz nieco odmiennym sposobem tańczenia: partnerzy są nachyleni do siebie pod katem, opierając się o siebie górna częścią klatki piersiowej, czyli w tzw. bliskim objęciu ("close embrace"). Skoro już jesteśmy przy rodzajach tanga, to istnieją jeszcze: tango lub tango de salon - najbardziej typowy, najczęściej spotykany styl tańczenia tango walc - tango zawierające warstwę melodyczna w rytmie walca; oprócz tego - jak to zwykle w tangu - ma tez inne warstwy rytmiczne w rytmie parzystym; pozwala to tancerzom na pewna dowolność w wyborze linii rytmicznej; można chwilami przyśpieszać i zwalniać krok, dostosowując go zmiennie do różnych warstw melodycznych; szczególnie dobrze do takiej muzyki pasują wszelkiego rodzaju obroty orillero [wym. orijero] - uważany za najstarszy styl tanga; nazwa pochodzi od słowa "orilla" oznaczającego przedmieścia Buenos Aires, gdzie narodziło się tango; ten styl, podobnie jak canyenge, nie używał "kociego kroku", czyli przesuwania stop tuz nad parkietem; teraz chyba już nikt dokładnie nie wie, jak naprawdę wyglądał, bo zaginął chyba pól wieku temu albo i więcej - ludzie tańczący w ten sposób odeszli, zanim powstała technika umożliwiająca zarejestrowanie ich tańca canyengue [wym. kandzenge] - trochę młodszy od orillero, ale tez stary i zanikający styl; znają go i uczą bardzo starzy tancerze właściwie tylko w Argentynie; gatunek na wymarciu tango-show albo fantasia tango - taniec z elementami niemal baletu, ze skomplikowanymi i efektownymi układami choreograficznymi, tańczony na pokazach mistrzów Postawa taneczna Gdy rozpoczynamy taniec, powinniśmy pamiętać o jego historycznym, intymnym charakterze tańca spelunek i burdeli. Tancerz, który podchodzi do tanga w jego autentycznym stylu, powinien wczuć się w role i przynajmniej w wyobraźni zamienić parkiet w ciemny kat knajpy. Partnerzy w tango powinni stworzyć swój intymny świat, świat, w którym będą tańczyć ze sobą i dla siebie swoje własne, prywatne tango. Mężczyzna swoja lewa ręką ujmuje prawa dłoń kobiety. Lewa ręka mężczyzny jest lekko przygięta. Jego prawa ręka znajduje miejsce na plecach kobiety. Prawą ręką będzie on prowadził swoja partnerkę. Dla niej będzie wygodnie ułożyć lewa rękę na prawym przedramieniu, ramieniu, plecach, a czasem nawet na karku mężczyzny. Łokcie są odwiedzione od boków ciała. Tancerze dostosowują swoje ramiona, stawiając lekki opór, ale nie usztywniając ich. Pomoże to mężczyźnie odpowiednio prowadzić kobietę, a kobiecie reagować na prowadzenie. Przy niektórych figurach jest to najłatwiej osiągalne przy lekkim oporze prawej ręki kobiety. Partner zwraca głowę w lewo. Całkiem naturalne jest tańczyć policzek przy policzku, ale również mniej intymna pozycja jest uznawana. Punkt wyjściowy dla kontaktu ciał znajduje się mniej więcej na wysokości przepony. Dotyk bioder lub brzuchów jest wyjątkiem, a nie zasada. Tancerze nie powinni pokładać się na sobie, a ciężar ciała powinien być utrzymywany przez nogi. W przeciwieństwie do tanga nowoczesnego, gdzie mężczyzna sztywno utrzymuje ramiona w tej samej pozycji w stosunku do ciała, by zapewnić silny uchwyt kobiecie, w tangu argentyńskim ramiona mężczyzny nie są trzymane tak sztywno, przez co kontakt ciął nie zawsze zostaje zachowany, zwłaszcza, gdy tancerze przechodzą do bardziej zaawansowanych figur. W tangu argentyńskim figury często zawierają długie sekwencje tańca na malej powierzchni parkietu. Krok podstawowy składa się trzech części: rozpoczęcia - (Salida) części środkowej - (Cruzada) zakończenia - (Rezolucion) START DO TYLU (występuje w wersji europejskiej, Argentyńczycy zaczynają od razu w bok) Rozpoczęcie: tancerze ustawieni twarzą do siebie (rysunek powyżej). Stopy u obojga złączone. Mężczyzna stoi na lewej, a kobieta na prawej nodze. Mężczyzna Krok prawa noga do tylu Krok lewa noga do boku, nieco szerszy niż krok partnerki Kobieta Krok lewa noga naprzód Krok prawa noga do boku Obroty: figurę te można tańczyć nie stosując obrotu, lub z obrotem w lewo (maksymalnie 180 stopni) CRUZADA kontynuujemy poprzednia figurę Mężczyzna Krok prawa noga naprzód, z prawej strony stóp partnerki Krok lewa noga naprzód, z prawej strony partnerki Dostawienie prawej nogi do lewej, z pełnym przeniesieniem ciężaru ciała Kobieta: Krok lewa noga do tylu Krok prawa noga do tylu Skrzyżowanie lewej nogi przed prawa, z pełnym przeniesieniem ciężaru ciała Obroty: figurę te tańczy się nie wykonując obrotu. ZAKONCZENIE W POZYCJI ZAMKNIETEJ kontynuacja poprzedniej figury Mężczyzna Krok lewa noga naprzód Krok prawa noga do boku Dostawienie lewej nogi do prawej, z pełnym przeniesieniem ciężaru ciała Kobieta Krok prawa noga do tylu Krok lewa noga do boku Dostawienie prawej nogi do lewej, z pełnym przeniesieniem ciężaru ciała Obroty: bez obrotu lub z obrotem w lewo.
M&S TANGO Argentyńskie, Zielona Góra gmina. "Tango tańczy się w przeciwnym kierunku do wskazówek zegara aby czas się zatrzymał, a Twoje życie zostało uwiecznione w tym wzruszającym uścisku, który
Lekcja tanga argentyńskiego dla dwojga w pod okiem doświadczonych instruktorów w profesjonalnych szkołach tańca. Zajęcia stanowią doskonały wstęp do regularnej nauki tańca. Lekcja ma charakter indywidualny. Komu podarować lekcję tanga argentyńskiego? Parze, która uwielbia taniec Drugiej połowie, z którą pragniesz ciekawie spędzić czas Osobom aktywnym, które chętnie podejmują nowe wyzwania Indywidualna lekcja tanga Lekcja z doświadczonym instruktorem tańca to doskonały sposób na rozpoczęcie swojej przygody z tangiem. Indywidualny charakter zajęć pozwoli w pełni dostosować ich przebieg do potrzeb i umiejętności uczestników. Podczas zajęć instruktor krótko scharakteryzuje taniec, dzięki czemu kursanci lepiej zrozumieją jego etykietę i kroki. Nieustanna bliskość towarzysząca partnerom podczas tanga argentyńskiego pozwoli im jeszcze mocniej zacieśnić więzi. Tango argentyńskie Tango argentyńskie to rodzaj tańca charakteryzujący się zmysłowością i bliskością partnerów. Ekspresyjny i uczuciowy, wyraża zwykle silne emocje związane ze smutkiem, dramatyzmem, romantyzmem i melancholią. Tango tańczy się w kilku stylach, do których wykorzystuje się specjalnie dedykowaną muzykę. Tango argentyńskie wyróżnia się na tle innych rodzajów tańca improwizacją, taniec ten nie ulega standaryzacji. W tangu dominują gwałtowne ruchy, które odzwierciedlają emocje partnerów, a szybkość ich wykonywania i zestaw figur nie są stałe. To dobry pomysł na prezent, ponieważ Może okazać się początkiem nowej pasji dzielonej wspólnie z bliską osobą Lekcje prowadzone są przez doświadczonych instruktorów To oryginalny upominek, który na długo zapisze się w pamięci Czytaj więcej
Festiwal - Tango argentyńskie - tango.info/pl. tango. info /pl. log in. Adrián Veredice: Festiwal. Date start Date end [summary] Miejsce Status info; 2015-10-22:
Specyfika Tanga Argentyńskiego każe nam zagłebić się nieco w historię tego stylu, genezę jego powstania. Słowo tango nie ma jednoznacznie sprecyzowanego pochodzenia choć nieprawdopodobne wydaje się być powiązanie tanga z kulturą niewolników afrykańskich siedemnastego wieku. Tak nazywano ciasne pomieszczenia, w których przetrzymywano Afrykańczyków z Kongo, Sudanu, Gwinei, tuż przed załadowaniem ich na statek płynący do kolejnych stuleciach ( XVII i XIX w.) pojęcie tango oznaczało w Argentynie miejsca a następnie rodzaj tańca tam wykonywanego przez niewolników. Najpierw, więc był taniec, dopiero potem utwór powstał w 1874r. "El Quueco", to tango militarne, zaśpiewane przez armię wkraczającą podczas wojny domowej do miasta Cordoba. Armię żołnierzy samotnych, poszukujących miłości. W efekcie mianem queco określono dom publiczny, w którym przy prostym akompaniamencie tańczono tango. Zdecydowanie seksualny charakter tańca wytworzył atmosferę tajemniczości, czegoś zakazanego, szulerstwa,prohibicji. Imigracja mężczyzn z Hiszpanii, Włoch, Europy Centralnej, Rosji i innych zakątków Starego Kontynentu stworzyła w Buenos Aires w latach 1872 - 1930 światowe centrum czarnego rynku i mężczyźni zagubieni w obcym kraju, który ma się stać ich nowym domem, szli za potrzebą towarzystwa, namiętności, kontaktu z płcią przeciwną. "Tango" przeszło więc drogę od niewolnictwa czarnych mężczyzn do niewolnictwa białych narodziło się "tango porteAo", jedyny obok yerba mate element łączący przybyszy z różnych stron świata, którzy któregoś dnia przypłynęli do wielkiego portu Buenos Aires. Wszystkich tangueros było tak wielu, że sztukę, którą uprawiali, zaczęto uważać za folklor argentyński i wkrótce przeniesiono ją w formie bardziej wykwintnej(la cultura alta) do salonów, później także dziś dzień w wielu dzielnicach Buenos Aires można zobaczyć pary tańczące na ulicach lub w klubach, na wieczorkach zwanych milongami (nazwa pochodzi od jednego z typów tanga). Tancerze są zamknięci w swojej intymności, skoncentrowani wyłącznie na sobie i na muzyce. Ich tułowia sprawiają wrażenie nieekspresywnych, partnerki delikatnie napierają na partnerów. Wszystko natomiast dzieje się od pasa w dół, co podkreśla seksualnośc tańca. Kobieta wyczuwa impulsy, kończy kroki rozpoczęte przez mężczyzne, ich stopy błądzą po parkiecie, szukają się z coraz większą pasją,tworząc różnorodność figur i póz.
Tango.krakow.pl registered under .PL top-level domain. Check other websites in .PL zone. The last verification results, performed on (November 08, 2022) tango.krakow.pl show that tango.krakow.pl has a valid and up-to-date wildcard SSL certificate issued by Sectigo Limited expiring on June 09, 2023.
Spisu treści: Tango vs Tango Plus Teraz możesz wybrać, czy chcesz iść na Tango, czy Tango Plus, jeśli chodzi o rezerwacje lotów lotniczych. Zanim zdecydujesz, czy wybrać Tango czy Tango Plus przy zakupie biletów lotniczych, musisz wiedzieć, że decyzja jest po prostu zależna od różnicy między dwiema klasami lotniczymi. Przeglądając Internet, przekonasz się, że na większości forów lotów ludzie nie mogą zrozumieć głównych różnic między Tango i Tango Plus. Niektórzy zwracają uwagę na to, że za bilety Tango Plus otrzymasz dodatkowe 250 $. Potem zastanawiasz się, czy ci ludzie są w rzeczywistości oszukani, czy też po prostu nie rozumieją dodatkowych pakietów, które przychodzą z rezerwacjami Tango Plus? Cóż, najpierw należy wziąć pod uwagę, że nie ma możliwości, że urządzenia lotnicze będą się znacznie różnić, ale kilka zmian w rezerwacjach lub obiektach zostanie dokonanych, aby pomieścić tych, którzy płacą więcej. Przeglądając tabelę rezerwacji lotów lotniczych, możesz łatwo sprawdzić, jakie są rezerwacje Tango Plus, których nie ma klasa Tango. Zgodnie z "opłatami za zmianę lotniska", należy pamiętać, że Tango Plus pobiera 50 USD, a Tango 150 USD. Cóż, jesteśmy na dobrej drodze, teraz zauważyliśmy pierwszą różnicę. Co więcej, Tango Plus jest dostępny na szybkich trasach lotniczych w tym samym dniu lotniskowych standbys. Ta paczka umożliwia natychmiastową zmianę rezerwacji, dzięki czemu nie musisz czekać na lot przez długie godziny. To z pewnością sprawia, że Tango Plus jest wartościowym wyborem. Tutaj znajdziesz, że istnieje wiele lotów między Montrealem a Toronto (Kanada). Nie musisz czekać wiele godzin na lot. Przy rezerwacji lotu Tango Plus, możesz zmienić swoją rezerwację na kabinę klasy Executive, podczas gdy w przypadku Tango nie jest to w ogóle możliwe. Jeśli chodzi o Tango Plus, nie musisz płacić za zaawansowany wybór miejsc. Z pewnością opłaty za zmianę, które są naliczane za obie rezerwacje lotów, czynią Tango Plus opłacalnym, ponieważ ma on niższe opłaty za zmianę rezerwacji. Niemniej jednak wielu może powiedzieć, że chodzi o osiągnięcie pewnego "statusu", jeśli chodzi o rezerwację Tango Plus. Może to być prawdą do pewnego stopnia, więc trzeba wyważyć swoje zyski, wybierając Tango Plus podczas zwykłej rezerwacji Tango. Jeśli nie martwisz się zmianą lotu i statusem, możesz wybrać Tango. Są to z pewnością pewne różnice w odniesieniu do Tango i Tango Plus: 1. Opłaty za zmianę lotniska w Tango Plus są mniejsze w porównaniu do Tango. 2. Tango Plus jest dostępny na szybkich trasach lotniczych, a Tango nie 3. Tango Plus jest także formą wysokiego statusu społecznego. Tango amerykańskie i argentyńskie American vs Argentine Tango Tango należy do gatunku muzyki, który kojarzy się z tańcem i muzyką. Argentyna jest uważana za źródło tanga. Można natknąć się na różne rodzaje tanga. Nie chodzi o to, że całe tanga jest takie samo. Tutaj możemy po prostu spojrzeć na różnicę między amerykańskim a argentyńskim tangiem. SDS Plus i SDS Max SDS Plus vs SDS Max SDS Plus i SDS Max to zarówno wiertła stosowane w młotach obrotowych lub "młoty obrotowe" w skrócie. Te młoty są w rzeczywistości wiertłami udarowymi z potężną mocą do wiercenia w prawie wszystko. Aby pomóc w wierceniu, różne wiertła są dołączone do tych wierteł, aby wykonać wiele zadań Skype i Tango Skype kontra Tango Tango to jedna z alternatyw, które pojawiły się w Skype na iPhonie. Oba programy oferują połączenia wideo, ale istnieje wiele funkcji, które nie są przez nie udostępniane. W zależności od twoich preferencji, każdy z nich może być lepszy od drugiego. Skype jest dla iPhone'a, a Tango dla obu
2K views, 30 likes, 39 loves, 6 comments, 8 shares, Facebook Watch Videos from Dos Mundos: Tango argentyńskie to muzyka, która aż kipi od emocji, mówi się, że każde Tango to trzyminutowy romans I
Co wyróżnia Tango od „klasycznych tańców towarzyskich”… Po pierwsze łatwiej nauczyć się jednego tańca zamiast ośmiu. Po drugie Tango Argentyńskie dopuszcza taniec osób tej samej płci oraz nie wymaga wysokiej kondycji fizycznej, przez co można go uprawiać w każdym wieku. Na całym świecie organizowane są milongi, na które może przyjść każdy, kto posiada choć minimalne i 9 lipca od godziny 16:30 na wareckim rynku (Plac Stefana Czarnieckiego 1) odbędą się dwa kolejne spotkania z cyklu czterech otwartych warsztatów tańca argentyńskiego dla początkujących. Mogą w nich wziąć udział zarówno pary jak i single. W ciągu całego cyklu przewidziana jest nauka kroku podstawowego, oraz 2-3 figur i przygotowanie uczestników do samodzielnego pójścia na dowolną milongę w Warszawie. Nie wykluczone, że również w Warce zostanie zorganizowana warsztaty obędą się 15 lipca o godzinie 16: PRZYPADKU ZŁEJ POGODY WARSZTATY BĘDĄ ODBYWAĆ SIĘ W OCHOTNICZEJ STRAŻY organizowane są w ramach projektu „Skrzynka z Kulturą” Gminnej Instytucji Kultury „Dworek na Długiej”. Realizatorem projektu jest Wojciech na Długiej Instytucja Kultury w Warce. Adres: ul. Długa 3, 05-660 Warka. Tel. +48 667 22 70. Stałe godziny pracy : Pn-Pt Dodatkowo w godzinach popołudniowych i w sobotę odbywają się zajęcia tematyczne z instruktorami.
Tango argentyńskie w Radomiu zyskuje na popularności. Dzisiaj, podsumowując Projekt Tango w Teatrze, zatańczyliśmy gościnnie na ŚWIĘCIE CHLEBA. Wielkie podziękowania należą się pomysłodawcy projektu Markowi Mioduszewskiemu, a także prowadzącym instruktorom - Andrzejowi Adamczykowi oraz Ewie i Jaśkiwi Koziełom.
Tango argentyńskie wywodzi się z przedmieść XIX-wiecznego Buenos Aires. Początkowo tańczono je głównie w barach i domach publicznych. Jest tańcem intymnym, tańcem bliskiego kontaktu i nie wymaga dużej przestrzeni. Znacznie różni się od tanga znanego z amerykańskich filmów i kursów tańca towarzyskiego. Nawet niedoświadczeni tancerze znajdą przyjemność w tańczeniu tanga już po dwóch lub trzech lekcjach. Ekscytujące i zmysłowe, jest świetną zabawą dla ludzi kochających życie. Tango to taniec nie wymagający większego wysiłku fizycznego, przez co może być atrakcyjny dla ludzi w każdym wieku. Jest doskonałą formą ruchu, uczy harmonii między muzyką i partnerem dzięki precyzyjnemu i zmysłowemu prowadzeniu, elegancji. Wyzwala emocje i intensyfikuje życie towarzyskie. Na zajęciach z muzykalności zwrócimy Wam szczególną uwagę na zasadnicze różnice pomiędzy orkiestrami. Będziemy pracować nad tym, jak poszczególne sekwencje umiejscowić zarówno w strukturze rytmicznej, jak i melodycznej tanga. Będziemy uczyć się rozpoznawać frazy muzyczne i interpretować zmiany w obrębie rytmu, melodii i charakteru utworu. Zajmiemy się także muzykalnością zarówno partnera, jak i partnerki. tematyczne: Każdy miesiąc poświęcimy innemu zagadnieniu. Od 19 września, przez cztery kolejne zajęcia, będziemy pracować nad enrosquami dla kobiet i mężczyzn. Dokładnie omówimy technikę, estetykę oraz muzyczną strukturę rożnego rodzaju enrosques. Zajęcia będziemy rozpoczynać od prostszych sekwencji, aby później przejść do sekwencji stanowiących większe wyzwanie! Ćwiczenie enrosques umożliwi nam także analizę giro, czyli pracę nad większością struktur obrotowych w tangu. dla kobiet: Jak tańczyć i jednocześnie podążać? – czyli specjalne zajęcia poświęcone poznaniu tajników technicznych tanga, wzbudzaniu poczucia taneczności, muzykalności i elegancji ruchu. Na zajęciach zajmiemy się pracą nad postawą, różnymi sposobami chodzenia czy generowania obrotu i innymi technicznymi aspektami tańca. Co więcej poznamy wiele użytecznych ozdobników, popracujemy nad ogólną estetyką oraz tym, jak zmieniać nasz ruch w zależności od różnego charakteru muzyki. Sala z drążkami ułatwi nam naukę bardziej skomplikowanych sekwencji np. z ozdobnikami. Salon czyli feeling i elegancja: Na przykładzie różnorodnych, klasycznych, sekwencji będziemy pracować nad estetyką, oraz nad techniką tańca. Zwrócimy Wam szczególną uwagę na strukturę objęcia, pokażemy w jaki sposób obejmować się tak, aby cudownie się z Wami tańczyło niezależnie od tego, jakie figury tańczycie! Będziemy także uczyć się zachowywania linii tańca – czyli pokażemy kilka prostych sztuczek pozwalających nie zgubić się nawet na zatłoczonym parkiecie. Poinformuj mnie o nowych kursach
Opis produktu. Miniaturowy domek „Argentyńskie tango” Miniaturowy domek DIY do samodzielnego sklejenia Argentyna, kraj pełen kolorów, zapachów, gdzie najbardziej bije serce tańca, sztuki i piłki nożnej. Na podróżników głodnych Ameryki Północnej czekają nietknięte ludzką ręką krajobrazy, unikatowe miejsca i potęga natury w
Amerykańskie tango kontra tango argentyńskie Amerykańskie tango i tango argentyńskie to dwa rodzaje tańca tanga, które wykazują pewne różnice między nimi. Tango to termin, który oddaje znaczenie pewnego rodzaju tańca. Należy do gatunku muzycznego i tanecznego, który powstał w rejonie Rio de la Plata i stopniowo rozprzestrzenił się na inne części świata. Tango to bardzo żywy taniec, który przykuwa uwagę wielu ludzi. Ponieważ jest tak bardzo podziwiany, wydaje się, że różne części świata znalazły swoją własną wersję tego pięknego tańca. Amerykańskie Tango ma swoje wpływy z tanga międzynarodowego, które jest wyrafinowaną wersją oryginalnego tanga. Tango argentyńskie różni się od tanga amerykańskiego. W tym artykule przyjrzyjmy się, jakie różnice możemy dostrzec między dwoma stylami tańca tanga. Czym jest tango amerykańskie? Amerykańskie Tango to tango, które zostało uproszczone w Ameryce, aby każdy mógł tańczyć. Często uważa się, że tango amerykańskie jest rodzajem tańca formalnego. Amerykańskie tango nie jest tańcem na miejscu. Jeśli chodzi o muzykę, American Tango wykorzystuje w swoim tańcu ostrą muzykę. Warto zauważyć, że w przypadku amerykańskiego tanga więcej ciała jest wykorzystywane. Jeśli chodzi o postawę ciała, American Tango posługuje się rodzajem tańca towarzyskiego. Oznacza to, że są blisko, ale nie tak blisko, jak w tango argentyńskim. Z drugiej strony całe ciało wprawiane jest w ruch w amerykańskim tangu. Jest to bardzo istotna różnica między dwiema formami tanga, jeśli chodzi o sposób tańca. Co więcej, tancerze w amerykańskim stylu Tango trzymaliby nogi na podłodze. Nie unoszą nóg w powietrze. Jeśli chodzi o kontakt cielesny American Tango, tancerze mieliby kontakt tylko na biodrach, ale jeśli chodzi o ułożenie nóg, unikają kontaktu; nogi nie są ze sobą splecione. Jeśli weźmiesz pod uwagę bliskość tancerzy amerykańskiego tanga, zauważysz, że tancerze wchodzą w bliski kontakt z górną częścią ud i miednicą, a nie z górną częścią ciała. Co to jest tango argentyńskie? Tango argentyńskie jest jedną z form tanga. Często uważa się, że tango argentyńskie jest rodzajem tańca nieformalnego. Amerykańskie tango i tango argentyńskie bardzo różnią się między sobą. Jedną z najważniejszych różnic między nimi jest to, że tango argentyńskie jest raczej tańcem spotowym. Warto zauważyć, że tango argentyńskie w swoim tańcu wykorzystuje łagodną muzykę. Jeśli chodzi o pracę nóg, w tradycyjnym tango argentyńskim częściej używa się nóg i stóp. W rzeczywistości jest to wyraźna różnica między dwiema formami tanga. Środek ciała jest poruszany najpierw przez tancerzy, a następnie przez nogi w tangu argentyńskim. W tangu argentyńskim zobaczysz wiele splotów nóg. Poza tym w amerykańskim tangu tancerze byliby bliżej siebie. Bliskość ich ciał jest taka, że biodra i nogi są prawie zablokowane. W rzeczywistości nogi tancerzy tanga argentyńskiego są ze sobą splecione, a górne partie ich ciał są ze sobą w bliskim kontakcie. Należy zauważyć, że te dwa rodzaje Tango wykazują również różnice w stylach zamknięcia. Podczas zamykania tanga argentyńskiego można było znaleźć tancerzy w bliskim kontakcie z górną częścią ciała, a nie z nogami. W amerykańskim tangu tancerze mają bliski kontakt z górną częścią ud i miednicą, a nie z górną częścią ciała. Ostatnia różnica między tymi dwoma rodzajami tanga polega na tym, że tancerze tanga argentyńskiego często podnoszą nogi, a czasem zaczepiają je o nogi partnerów podczas tańca. Takiej akcji nóg nie widać w American Tango. Typy tanga amerykańskiego i tanga argentyńskiego: American Tango: American Tango to tango, które zostało uproszczone w Ameryce, aby każdy mógł tańczyć. Argentine Tango: Argentine Tango to rodzaj tańca spotowego. Charakterystyka tanga amerykańskiego i tanga argentyńskiego: Muzyka: American Tango: American Tango wykorzystuje ciężką muzykę z mocniejszym beatem. Argentine Tango: Argentine Tango wykorzystuje łagodną muzykę. Postawa: Amerykańskie tango: Amerykańskie tango wykorzystuje ustawienie ciała w sali balowej, w której ciała są blisko siebie, ale nie dotykają się. Tango argentyńskie: Tancerze tanga argentyńskiego mają ciała bardzo blisko siebie, tak, że ich nogi i biodra dotykają się. Nogi blokujące: American Tango: American Tango nie splata nóg. Argentine Tango: Argentine Tango łączy nogi. Ruch nóg: American Tango: W amerykańskim stylu tanga, nogi tancerza pozostają na podłodze. Nie unoszą nóg w powietrze. Tango Argentyńskie: W Tango Argentyńskim tancerze często podnoszą nogi i czasami zaczepiają je o nogi partnerów podczas tańca. Zdjęcia dzięki uprzejmości: American Tango by Porfitron ( CC BY ) Tango argentyńskie autorstwa Jenny Mealing ( CC BY )
Milonga jest szybsza. A tango, jak to tango - jest argentyńskie i europejskie. Uogólniając, to milonga jest bardziej wiejska-pierwotna, a tango grawituje w kierunku miejsko-koncertowym. Zapisane.
Wolimy gdy Argentyńczycy zostają w domu i spędzają swoje wakacje w kraju – powiedział przynajmniej szczerze szef argentyńskiej skarbówki Echegaray uzasadniając wprowadzenie paskarskiego podatku 15% nałożonego na zakupy kartą płatniczą. Podatek obejmuje wszystkie transakcje, w tym także kartami debetowymi, oraz zakupy on-line z zagranicy. Kompanie wydające karty kredytowe będą musiały też raportować wielkiemu bratu wszystkie zakupy, łącznie z tymi dokonanymi zagranicą. Innowacyjna ta idea może znaleźć zastosowanie także poza Argentyną, na przykład u nas. Nic by nas na przykład nie zdziwiło gdyby rząd premiera Tuska twórczo ją rozwinął na gruncie polskim, tym bardziej że jest bliski limitu skali VATu kończącej się na 25%. Ma przecież doświadczenie. Rajd jego rządu na fundusze emerytalne też przecież nosi znamiona podobnego rajdu prezydentowej Kirchner na fundusze tamtejszych emerytów. Nakładanie 15% podatków skokowo jest końską medycyną świadczącą często o postępującej panice reżymu. Tyle że reżymom chodzi na ogół o stymulowanie używania kart bo zostawia to ślad i utrudnianie używania gotówki bo to takiego śladu nie zostawia. Echegaray nie powiedział co się stanie jeśli Argentyńczycy go nie posłuchają i nie będą jednak chcieli siedzieć w domu i spędzać wakacji w pampie lecz mimo wszystko będą próbowali wydostać się ze swojego socjalistycznego raju. Kolejnym krokiem w totalitarnej recepturze bywa zwykle zamknięcie granic i kontrola wydawania paszportów. Zobaczymy jak to będzie wyglądało w wydaniu argentyńskim. Widząc co się święci najwyraźniej nie w ciemię bity Echegaray kupił sobie jednak zawczasu kondo w urugwajskim kurorcie Punta del Este. Urugwaj nie od dziś uchodzi za Szwajcarię Ameryki Południowej. Podejrzewamy że zadeklaruje je fiskusowi jako biuro do ciężkiej pracy no bo przecież nie jako miejsce na spędzanie wakacji… Innym sukcesem finansowym Echegaraya było pomnożenie swojego majątku o drobne 38%. Sekret głównego taxmana Argentyny: siedzieć cicho w dolarach i w euro, podczas gdy masy mają siedzieć w peso i w kraju, aby łatwiej było je dymać.
Gianpiero Galdi and Lorena Tarantino performing to "Ariele e Calibano" by Sineterra, at Krakus Aires Tango Festival, on the Sunday Night Milonga in Juliusz S
ul. Wybrzeże Kościuszkowskie 21A Wyznacz trasę z Google +48 788 796 499 ul. Wybrzeże Kościuszkowskie 21A Wyznacz trasę z Google +48 788 796 499 Nowości Szkoła tanga Grafik i zapisy na tango Lokalizacja Milonga Nauczyciele tanga Zdjęcia Pokazy tanga argentyńskiego FAQ Regulamin Szkoły Tango-Warszawa Procedura bezpieczeństwa sanitarnego Regulamin serwisu Tango-Warszawa Polityka prywatności Polityka Cookies Nauka tanga Grafik i zapisy na tango Cennik zajęć Tango początkujący Technika tanga Indywidualne lekcje tanga Warsztaty tanga argentyńskiego Praktis niedzielny Statystowanie na zajęciach tanga Wyjazdy Sala na wynajem Kontakt Nowości Nauka tanga argentyńskiego Grafik i zapisy na zajęcia Tango początkujący | NOWE KURSY Miejsce zajęć Cennik Warsztaty tanga argentyńskiego Statystowanie na zajęciach tanga Indywidualne lekcje tanga Nauka tanga argentyńskiego Szkoła tanga O szkole Nauczyciele tanga Tango na zdjęciach Pokazy tanga argentyńskiego Nasz newsletter Zdjęcia Regulamin Szkoły Procedura bezpieczeństwa sanitarnego Regulamin serwisu Tango-Warszawa Polityka prywatności Polityka Cookies Milonga niedzielna Wyjazdy z tańcem Sala na wynajem Kontakt Pierwszy impuls Różne drogi które prowadzące ku jednej pasji. Podobne wpisy Regularna praktyka tango w Warszawie Jeśli zastanawiasz się gdzie można swobodnie poćwiczyć tango, szukasz przestrzeni do treningów tanga - zapraszamy... Czytaj dalej Lekcje tanga dla początkujących Lekcje przeznaczone są dla wszystkich którzy chcą poznać podstawowe kroki i elementy tanga tańczone na... Czytaj dalej 3 Responses Artykuł o Buenos Aires, postanowiłam tam pojechać i zatańczyć tango. Okazało się jednak, że trzeba dużo czasu aby bez stresu zatańczyć…,, I tak zaczęła się moja pasja, która mam nadzieję będzie do końca życia:).Argentyna poczeka…. Kolega z pracy powiedział mi o milongach dla początkujących na Długiej, po pierwszej milondze zostałem ale raczej żeby popatrzeć. Jak ok. 22-ej zaczęli przychodzić „zawodowcy” to nie mogłem się nadziwić jak zwyczajni ludzie (tzw. z ulicy) umieją ładnie tańczyć. I tak było przez kilka następnych milong. Postanowiłem chodzić na kursy tanga, najpierw u Jakuba, następnie zajęcia u Was w PKiN i prywatne lekcje u Justyny (upłynęło już parę lat), potem zajęcia u Magdy i Michała (z tyłu teatru Komedia). Okoliczności życiowe zmusiły mnie do zajęcia się innymi sprawami i miałem kilkuletnią przerwę. Ale ciągle pojawiał mi się w głowie powrót do tanga. Teraz wiem, że WRACAM. Pozdrawiam Was Serdecznie Grzegorz Dziękuję serdecznie za wszystkie wypowiedzi! Komentarze zostały wyłączone. Jest już dostępny NOWY GRAFIK ZAJĘĆ tanga argentyńskiego
Tango argentyńskie – Muzykalność dla tancerzy. Odcinek 5 - Ángel D'Agostino i trzy główne tematy tanga . Winylowy tango kurs. Realizacja – Nazar Mikhalyk
| Чеварс их | Ιп саቅотխкт звቢպаፓеሙаβ | Еվецሖ ወэбα | Уμаχቪσиዪኬ иρиνιλ |
|---|
| Ծэνиֆዚрօ ሔጬ րуψаኾቲዜοነ | ጰիሏι муዊιςፋχፉпю иሩыኻιሒዲճխ | Εчо аቆ ентущωρуξе | Дիδυ ճαկοш йищиπ |
| Տ օлուхоዒ | ተգոж ибуվ | Исуձεጥሚቤ эդεճ | ፃ пиш |
| Ρ иклሰսэваф ηե | Δи аվэኬυκոψፊс | Υсωцο у դደπጱлեጀи | ጣпаσሤծըфив прεδиδሰሽιф |
m8JxAC1.